MAKALE ARTICLE

“Bu yazıda, 2013 yılında yürüttüğüm ve 2000’lerden sonra Türkiye yargısında trans bireylere karşı konumlanmış sembolik şiddetin mimarisiyle ilgili yüksek lisans tezimdeki sosyo-hukuki konsepti geliştirmeye çalışıyorum. Kavramları açıklamak adına, ilk kısımda, arka plan çalışma olarak adlandırdığım tezimdeki açıklama ve anlatımlara yer veriyorum. Söz konusu konseptte yargısal sembolik şiddetin organik ve dinamik bir yapısı olduğunu, tekinsiz bulduğu LGBTİ bedenlere maksimum müdahale ederken onlar gibi cismanilestiğini, eli, kulağı, gözü ve ağzı olan amorf bir yapıya dönüştüğünü iddia ediyorum. İkinci kısımda ise yargının nefret ağzı aslında ceza yargılaması için de yeni bir kavram olan nefret söylemi, LGBTİ öznellikleri hedef alan dava örnekleri ve bu davalardaki yargılama aktörlerinin “performansları” üzerinden anlatılmaktadır. Sonuç kısmında ise konuyla ilgili genel bir toparlama yapıldıktan sonra yargının nefret “ağzının” nefret söylemini nasıl provoke edebileceğine yer verilmiştir.

In this article, I will try to develop the socio-legal concept I put forward during my master research conducted in 2013 which concentrated on symbolic violence in the judicial system of Turkey against transgender community after 2000s. In the first part, I give some background information and explanation depending mainly on my previous research then, in the second part, I discuss hate speech that is actually a new notion in criminal law through case examples by addressing to the “performance” of judicial actors in these cases where perpetrators specifically targeted LGBTI subjectivities. In the conclusion, I briefl y formulate how the “mouth” of the justice can provoke hate speech after summarizing main ideas of the article.