MAKALE ARTICLE

Tarih boyunca mutluluk zamanın hâkim ontolojik paradigması içerisinden ele alınmıştır. Ortaçağ, aydınlanma ve 21. yüzyıl boyunca bireyin ve toplumun mutsuzluğunu açıklama biçimi değişmiş olsa da, bu mutsuzluğu bir memnuniyetsizlik ve itiraz gerekçesi oluşturmayacak biçimde ele alma niteliği korunmuştur. Batı dünyasında Orta Çağ boyunca kitleleri mutsuzlukları nedeniyle isyan etmemeleri yönünde ikna eden başlıca kurum kilise iken, modernite ile bu görevi pozitif psikoloji ve kişisel gelişim kültürü devralmış gibi görünmektedir.

Happiness has been handled within the framework of the dominant ontological paradigm throughout history,. Even though the way of explaining the unhappiness of the individual and society has changed within these paradigms through the Middle Ages, enlightenment and movement throughout the 21st century, the quality of handling this unhappiness in a way that does not lead to dissatisfaction and objection has been preserved. While the church was the main institution in the Western world that persuaded the masses not to rebel because of their unhappiness during the Middle Ages, positive psychology and personal development culture seem to have taken over this mission in the modern times.