Yazar
Nusret H. FİŞEK
Türk Tabipleri Birliği Genel Başkanı, Prof. Dr.

Metin / Text
  • Türk Tabipleri Birliğinin hizmetlerini planlarken, diğer ülkelerdeki uygulamaları ve tıp meslek ahlak kurallarını gözönünde tutmak gerekir. Tıp meslek ahlak kuralları kökenini bir yandan Hamurabi Kanunlarından, diğer yandan Hipokrat'dan alır. Neolitik çağ koşullarına göre konan bu kurallar bugünün koşul ve gereksinmelerini karşılayamaz. Ancak "Bir hekim için hastasına hizmet kendi kişisel sorunlarından önce gelir. " ve "Bir hekim sağlığından sorumlu olduğu kişiye en iyi biçimde hizmet etmek ile yükümlüdür." Kurallarının değerini koruduğu da bir gerçektir. Kişiye yapılacak en iyi, en etkili sağlık hizmetinin onu hastalanmaktan korumak olduğu gözönüne alınırsa zamanımızda Tıp Meslek Ahlak kurallarının temel ilkesi şöyle belirtilebilir. "Hekimlik mesleğinin işlevi herkesin sağlığını korumak, her hasta ve sakat kişiye gereksindiği hizmeti vermektir. Hekimler bu işlevi yürütmek ile sorumludur. " Bu kural Türkiye Büyük Millet Meclisince onaylanan "İnsan Hakları Bildirisi" ve "Dünya Sağlık Örgütü Anayasası"na şu biçimde yansımıştır. "Irk, din, politik inanç ve sosyal durum farkı gözetmeksizin herkesin erişebilecek en yüksek sağlık düzeyine ulaşması temel haklarından biridir." Herkese en yüksek düzeyde sağlık hizmeti sunmanın koşullarından biri hekimlerin Tıp Teknolojisindeki gelişmeleri yakından izlemeleridir. Bu konuda yapılan araştırmalar Tıpta bilgilerin yarı ömrünün yedi yıl olduğunu göstermiştir. Bir başka deyimle tıptaki yenilikleri yedi yıl izlemeyen bir hekimin bildiklerinin yarısı yanlış veya eksiktir. Bu bilgi kaybı hekim için kişisel yönden önemli olmayabilir. Buna karşın hekimin bu hatasını hastası hayatı ile ödeyebilir. Bu nedenle gelişmiş ülkeler hekimlerin sürekli eğitimlerini sağlamak çabalarına girmişlerdir. Bazı ülkelerde bu eğitim hükümetler tarafından, bazılarında ise Tıp Fakülteleri ve Dernekler eli ile yürütülmektedir. Sürekli eğitim yapan fakültelerde bu işler için kurulan Enstitü ve bölümler vardır. Aralarında İngiltere, Norveç, Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada'nın da bulunduğu bir kısım ülkelerde ise Tıp Meslek Dernekleri bu hizmeti yürütmekte ve yaptırımlara bağlamaktadırlar. Ülkemizde Tıp Fakülteleri ve Sağlık Bakanlığı da ara sıra hekimler için tekamül kursları açmış, çeşitli kurum ve kişilerce hekimlerin hastalık teşhis ve tedavi işlevlerini geliştirme amacı güden dergiler yayınlamıştır. Ancak bu konu hiçbir zaman geniş ve sistemli bir şekilde el alınmamıştır. Hekimlerin sürekli eğitiminde en aktif olan sektör ilaç sanayiidir. İlaç üreten firmalar bütün hekimlere erişecek şekilde bir eğitim programı yürütmektedirIer. Öyle görünüyor ki, bu firmaların yayınları ve bir bakıma eğitici sayılacak raprezantanları da olmasa bir kısım hekimlerimiz tıptaki gelişmelerden habersiz kalacaklardır. Ancak bu çabalar, halka tedavi hekimliği ve koruyucu hekimlik hizmetini daha iyi götürme amacı ile değil, ürettikleri ilaçların daha fazla satılmasını sağlamak için yapılmaktadır. Bu nedenle yanıltıcı olması olanağı vardır. Yayınlanan dergilere gelince, bu der gilerdeki yazıların çoğunluğu, bilim sel yönden değerli olmakla beraber, hekimin Tıp uygulamalarında yararlanabileceği nitelikte değildir. Sürekli eğitimde kullanılan yöntem, araç ve gereçler şunlardır. -Dergi ve kitaplar -Programlanmış öğretim gereçleri -Görsel ve işitsel eğitim gereçleri -Eğiticilere danışma -Uygulamalı eğitim -Mesleki toplantılar. Türk Tabipler Birliği Merkez Konseyi önümüzdeki yıllarda kademeli olarak geliştirilen bir sürekli eğitim programı uygulayarak hekimlere ve halkımıza yararlı olmak kararındadır. Çıkardığımız bu dergi bu alanda attığımız ilk adımdır. Dergimizin politikası hekimlerin, halkımıza yaptıkları hizmeti çağın teknolojik düzeyinde tutmalarına yarayacak yazıları yayınlamaktır. Bu ancak hizmete gönül vermiş olan siz meslektaşlarımızın sürekli ilgi, eleştiri ve yardımları ile başarılabilir. Yazı göndererek, dergiyi eleştirerek ve önerilerde bulunarak derginin değerinin artmasını sağlayacak arkadaşlarıma ve emeklerini gönüllü olarak halkımıza ve hekimlere hizmete adayan Yayın Kurulu üyelerine, derginin çıkarılmasında öncülük eden İstanbul Tabip Odası Yönetim Kuruluna kendim ve Birliğimiz adına teşekkürlerimi sunarım.